ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും എന്തോ ഒന്നിനായ്
വെറുതെ നടക്കുന്നു നീ,
വിഷപറമ്പുകളില്‍;
വിധിയുടെ പിന്നാലെ വിഡ്ഢിയായി!
വിരാജിക്കുമീ അകതാരിലെ
അര്‍ത്ഥമില്ലാത്ത നോവുകള്‍ക്ക്‌
പിന്നാലെയും...
എവിടെ നിന്റെ മോഹം അവസാനിക്കും ?
മോഹമേ നിന്റെ ചാരെ ഞാനെത്തിയോ !
മഴയുടെ മര്‍മ്മരമാം നിന്‍ നോവിന്റെ
ചിലമ്പല്‍ ,ബിന്ദുക്കള്‍
പുണരാന്‍ മടിച്ചൊരു സന്ധ്യയേതോ
കാര്മുഘിലിന്‍ പിന്നില്‍
വിടരുമ്പോള്‍ വിരിഞ്ഞത് നിലാവോ ?!
വായില്‍ വന്നു പൊടിഞ്ഞു പോയ
വാക്കുകളെല്ലാം ...,
തിരിച്ചുടുക്കനാവാതെ; വെയിലില്‍
നിന്ന് വാടുമീ നിന്റെ ചിരി
എപ്പൊഴും എനിക്കകലെ!
എന്തിനായിരുന്നു നിന്റെ വരവ് ?!
മരണഭീതിയുയര്‍ത്തി നീ
മറഞ്ഞപ്പോള്‍ നിലച്ചതെന്‍ വിശ്വാസം.
എന്തു ചെയാം ? മനുഷ്യനായി പോയില്ലേ ; ജീവിതമല്ലേ !
പിന്നെയും എന്തൊക്കെയോ?!
No comments:
Post a Comment