ചത്തുമലച്ചൊരു ശരീരമാം
എന്‍ പ്രണയമേ
നിന്നുടലില്‍ ഇനിയെന്തിനു
കരുണതന്‍ മഴനീര്‍ തുള്ളികള്‍!
മറക്കാതെ മടിയില്‍ താലോലിക്കുമ്പോള്‍
എന്നകകാമ്പില്‍ നിര്‍ജീവമായി
കിടന്നില്ലേ ; എന്നിട്ടിപ്പോള്‍
തേങ്ങുന്നുവോ?
വെയിലില്‍ വാടിയ നിന്‍
കാന്തി മഴയത്ത്
പുഷ്പിച്ചാല്‍ അത് നശ്വരമോ?
മാറില്‍ മലര്‍ന്നു കിടക്കുമ്പോള്‍,
മഴയുടെ ചിരിയില്‍
നനഞ്ഞു കുളിക്കുമ്പോള്‍
നിന്‍ വാക്കുകള്‍ മൊഴിഞ്ഞൊരു
സാന്ത്വനം നൈമിഷികമായിരുന്നു!
അതറിയാതെ എന്നിലെ
മാനസവീണപാടിയ
ഗീതികള്‍ പിന്നീടു ശോകമൂകമായി;
വിരഹമായി !
ഒന്നുമറിയാതെ ,ദേവദാരുവില്‍
ഞാന്‍ പുഷ്പമാകുമ്പോള്‍
നീ മറയുകയായിരുന്നു !
മായാതെ നിനക്ക്
മൌനമാവാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍
എനിക്കത് കുളിരാകുമായിരുന്നു ..
പക്ഷെ അത് വേനലായി ;കൊടുംവേനല്‍ !!!
No comments:
Post a Comment